بی اختیاری ادرار در سالمندان

بی اختیاری ادراری یک بیماری نیست ، بلکه یک نشانه و به معنی نبود کنترل مثانه است. متأسفانه حجب و حیای ناشی از مسایل فرهنگی مانع از ابراز آن توسط سالمند و درمان بیماری می شود.

انواع بی اختیاری ادراری:

بی اختیاری استرسی(ناشی از فشار): ادرار سالمند وقتی نشت می کند که با خنده ، سرفه و عطسه و… به مثانه او فشار وارد می آید.

بی اختیاری فوریتی: در این حالت سالمند به طور ناگهانی و فوری احساس دفع ادرار داشته و به دنبال آن دچار خروج غیرارادی ادرار می شود.

بی اختیاری سرریزی: به علت تخلیه نکردن کامل ادرار سالمند به طور دائم چکیدن مکرر ادرار را تجربه می کند.

بی اختیاری عملکردی: در این حالت اختلال جسمی یا روانی سالمند مثل آرتروز شدید مانع از حضور بموقع او در دستشویی و نبود کنترل ادرار می شود.

بی اختیاری مختلط: در این حالت سالمند بیش از یک نوع از بی اختیاری های بالا را تجربه می کند.
علل بی اختیاری:

شایع ترین علل بی اختیاری ادراری در سالمندان به شرح زیر است:

عفونت مجاری ادراری: عفونت ها می تواند باعث سوزش مثانه ، دفع فوری و بی اختیاری ادرار، احساس سوزش و بوی بد ادرار شوند.

یبوست: رکتوم نزدیک مثانه بوده و دارای اعصاب مشترک است ، مدفوع سفت و متراکم در رکتوم باعث بیش فعالی اعصاب و احساس دفع ادرار می شود.

تغییرات ناشی از سن: پیر شدن عضله مثانه می تواند ظرفیت مثانه را برای ذخیره ادرار کاهش دهد.

یائسگی: پس از یائسگی، زنان استروژن کمتری تولید می کنند، این هورمون به حفظ پوشش مثانه و مجرای اداری کمک می کند. یک الی دو سال پس از یائسگی معمولا تحلیل رفتن دستگاه ادراری تناسلی پدید می آید که باعث مشکلاتی از قبیل بی اختیاری ادرار ، سوزش ادرار، عفونت های مکرر دستگاه ادراری ، خشکی واژن و مقاربت دردناک می شود.

خارج کردن رحم: در زنان مثانه و رحم به وسیله تعداد زیادی از عضلات و رباط ها نگهداری می شوند. هر نوع عمل جراحی که سیستم تولید مثل زنان را درگیر کند، می تواند به این عضلات حمایتی آسیب رسانده و باعث بی اختیاری ادرار شود..

بزرگی غده پروستات: تومورهای خوش خیم و بدخیم پروستات ، باعث افزایش حجم آن و بی اختیاری استرسی یا فوری در مردان می شود.

انسداد: یک تومور در هر جایی از لگن می تواند جریان طبیعی ادرار را مسدود کند. سنگ های ادراری در مثانه نیز می تواند باعث نشت ادرار شوند.

اختلال های عصبی: در بیماری های مولتیپل اسکلروزیس ، پارکینسون ، سکته ، تومور مغزی یا یک آسیب نخاعی ممکن است با درگیری اعصاب مربوط به کنترل مثانه، باعث بی اختیاری ادرار شوند.

مصرف برخی داروها: داروهای پایین آورنده فشارخون، ضد افسردگی و داروهای ادرارآور باعث تشدید بی اختیاری ادرار می شوند.

چاقی و اضافه وزن: داشتن اضافه وزن به علت فشار روی مثانه و عضلات اطراف آن باعث ضعف آن ها و بی اختیاری ادرار می شود.

عوارض بی اختیاری اداری:

. مشکلات پوستی: خارش، عفونت های پوستی و زخم هایی که به دلیل رطوبت دائمی پوست ایجاد می شوند.

. عفونت مجاری ادراری: بی اختیاری ادراری و عفونت مجاری ادراری یک سیکل دایره وار را ایجاد می کند که هر دو روی هم تأثیر گذارند.

. اثرات شدید روی زندگی شخصی فرد: بی اختیاری ادراری روی ارتباطات اجتماعی ، کاری وشخصی فرد اثر می گذارد.
درمان بی اختیاری ادراری به نوع بی اختیاری ادراری ، شدت و دلایل ضمنی آن بستگی داشته و در حیطه وظایف پزشک است.